"河水倾泼丈余，鸡鸣犬吠满城中"全诗赏析

康熙七年六月十七日戌刻，地大震。余适客稷下，方与表兄李笃之对烛饮。忽闻有声如雷，自东南来，向西北去。众骇异，不解其故。俄而几案摆簸，酒杯倾覆；屋梁椽柱，错折有声。相顾失色。久之，方知地震，各疾趋出。见楼阁房舍，仆而复起；墙倾屋塌之声，与儿啼女号，喧如鼎沸。

人眩晕不能立，坐地上，随地转侧。河水倾泼丈余，鸡鸣犬吠满城中。逾一时许，始稍定。视街上，则男女裸聚，竞相告语，并忘其未衣也。后闻某处井倾仄，不可汲；某家楼台南北易向；栖霞山裂；沂水陷穴，广数亩。此真非常之奇变也。

有邑人妇，夜起溲溺，回则狼衔其子。妇急与狼争。狼一缓颊，妇夺儿出，携抱中。狼蹲不去。妇大号。邻人奔集，狼乃去。妇惊定作喜，指天画地，述狼衔儿状，已夺儿状。良久，忽悟一身未着寸缕，乃奔。此与地震时男妇两忘者，同一情状也。人之惶急无谋，一何可笑！

kāng xī qī nián liù yuè shí qī rì xū kè ，dì dà zhèn 。yú shì kè jì xià ，fāng yǔ biǎo xiōng lǐ dǔ zhī duì zhú yǐn 。hū wén yǒu shēng rú léi ，zì dōng nán lái ，xiàng xī běi qù 。zhòng hài yì ，bú jiě qí gù 。é ér jǐ àn bǎi bò ，jiǔ bēi qīng fù ；wū liáng chuán zhù ，cuò shé yǒu shēng 。xiàng gù shī sè 。jiǔ zhī ，fāng zhī dì zhèn ，gè jí qū chū 。jiàn lóu gé fáng shě ，pú ér fù qǐ ；qiáng qīng wū tā zhī shēng ，yǔ ér tí nǚ hào ，xuān rú dǐng fèi 。

rén xuàn yūn bú néng lì ，zuò dì shàng ，suí dì zhuǎn cè 。hé shuǐ qīng pō zhàng yú ，jī míng quǎn fèi mǎn chéng zhōng 。yú yī shí xǔ ，shǐ shāo dìng 。shì jiē shàng ，zé nán nǚ luǒ jù ，jìng xiàng gào yǔ ，bìng wàng qí wèi yī yě 。hòu wén mǒu chù jǐng qīng zè ，bú kě jí ；mǒu jiā lóu tái nán běi yì xiàng ；qī xiá shān liè ；yí shuǐ xiàn xué ，guǎng shù mǔ 。cǐ zhēn fēi cháng zhī qí biàn yě 。

yǒu yì rén fù ，yè qǐ sōu nì ，huí zé láng xián qí zǐ 。fù jí yǔ láng zhēng 。láng yī huǎn jiá ，fù duó ér chū ，xié bào zhōng 。láng dūn bú qù 。fù dà hào 。lín rén bēn jí ，láng nǎi qù 。fù jīng dìng zuò xǐ ，zhǐ tiān huà dì ，shù láng xián ér zhuàng ，yǐ duó ér zhuàng 。liáng jiǔ ，hū wù yī shēn wèi zhe cùn lǚ ，nǎi bēn 。cǐ yǔ dì zhèn shí nán fù liǎng wàng zhě ，tóng yī qíng zhuàng yě 。rén zhī huáng jí wú móu ，yī hé kě xiào ！